'' Η πειρατεία ....τι σκοτώνει τελικά?? ''

Μάθημα: Comics & Επικοινωνία

Διδάσκουσα: Λύδα Τσενέ

Ομαδα: 4G

Καλούμαστε να θέσουμε τα όρια της διάδοσης πληροφοριών στο διαδίκτυο σε μια εποχή που η ίδιες οι πληροφορίες ξεπερνάνε κάθε όριο και οι τρόποι διάδοσής τους έχουν αυξηθεί σε τόσους πολλούς που ο έλεγχος τους μπορεί και να καταστεί πια αδύνατος. Διανύουμε την εποχή της πληροφόρησης όπου κάθε είδηση,οτιδήποτε καινούριο που μπορεί να ενδιαφέρει το κοινό ή όχι και τόσο γίνεται αμέσως γνώστο.Σε αυτό όμως το σημείο έρχεται το ερώτημα αν είναι σωστό για τους ανθρώπους που παράγουν κάποιο έργο να γίνεται αυτό γνωστό χωρίς την συγκατάθεσή τους στερώντας τους έτσι το δικαίωμα να το διαχειριστούν όπως οι ίδιο επιθυμούν.

Παρακολουθώντας την ομιλία του Neil Gaiman περί ηλεκτρονικής πειρατείας μπαίνουμε,ίσως για πρώτη φορά,στη διαδικασία να αναρωτηθούμε αν η πειρατεία,με όποια μορφή και αν παίρνει,έχει μόνο αρνητικές επιδράσεις στον κάθε τομέα που καταφέρνει να "εισβάλλει" ή αν τελικά αυτό που λέγεται πως κάθε διαφήμιση είναι καλή μπορεί και να ισχύει. Και ο ίδιος ο ομιλητής παραδέχεται πως αρχικά ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικό γι αυτόν το γεγονός πως μπαίνοντας στο διαδίκτυο έβρισκε συχνά δικές του ομιλίες,ιστορίες και γενικότερα υλικό το οποίο ο ίδιος είχε παρουσιάσει αναρτημένο από κάποιον άλλον,κάτι που του έδινε την αίσθηση πως αυτόματα χάνει τα δικαιώματά του πάνω σε κάτι που αποτελεί δημιουργία του ίδιου. Αναζητώντας την χώρα στην οποία η "υποκλοπή" αυτή,όπως ο ίδιος την θεωρούσε, γινόταν όλο και πιο συστηματικά κατέληξε στο ότι ήταν η Ρωσία και ταυτόχρονα ανακάλυψε πώς εκεί ήταν που οι πωλήσεις των βιβλίων του είχαν μια μεγαλύτερη άνοδο. Μένοντας έκπληκτος από τα αποτελέσματα αυτού που ο ίδιος θεωρούσε πειρατεία αποφάσισε να κάνει κάποια πειράματα για να επιβεβαιώσει αυτό που έδειχναν οι πωλήσεις του στη συγκεκριμένη χώρα που τον οδήγησαν στο να συνειδητοποιήσει την μεγάλη σημασία που έχει η αναμετάδοση των πληροφοριών που γίνεται στο διαδίκτυο.

Βλέποντας έναν άνθρωπο που ήταν τελείως αρνητικός απέναντι σε μια διαδικασία,αλλά που δεν έμεινε απλά στο γεγονός να την καταδικάζει,αντιθέτως όμως προχώρησε με ανοιχτό μυαλό στη διαδικασία να την μελετήσει αντιλαμβανόμαστε πως είναι απαραίτητο να είμαστε ανοιχτοί σε ότι αφορά την επικοινωνία και τη διάδοση ιδεών. Όσο πιο προσιτή είναι μια πληροφορία στο κοινό τόσο πιο εύκολη θα καταστήσει αυτό τη διάδοση της καθώς και την αποδοχή της από το κοινό στο οποίο αυτή απευθύνεται. Δίνοντας την ευκαιρία μόνο σε λίγους να έχουν πρόσβαση σε κάτι περιορίζεις αυτόματα τις δυνατότητες του να γίνει ευρέως αποδεκτό.